Odpowiedzi na to pytanie, padły podczas kolejnego zjazdu Szkoły Serowarstwa Farmerskiego — kursu organizowanego przez naszych partnerów.
Pierwszego dnia warsztatów (17.07), uczestnikom przekazano wiedzę na temat charakterystyk cechujących niedojrzewające sery, takie jak: twarogi, sery z masy parzonej, sery solankowe, pomazankowe, zwarowe oraz serek ziarnisty. Omówiono proces ich produkcji szczególnie zwracając uwagę na zależne od gatunku etapy technologiczne — obróbkę gęstwy serowej, parzenie, prasowanie, płukanie lub hartowanie ziarna, termiczne wydzielenie białek z serwatki i solenie. Zwrócono także uwagę na mikroflorę kwaszącą i aromatyzującą wykorzystywaną w produkcji, a odpowiedzialną za cechy sensoryczne produktu końcowego.
Wiedzę zdobytą podczas zajęć teoretycznych, uczestnicy wykorzystali dnia drugiego, w całości wypełnionego praktyką (18.07). W OSM Międzybórz ćwiczyli produkcję serów, krok po kroku podążając ścieżką prowadzącą do wyprodukowania twarogów oraz serków ziarnistych.
Twaróg, ser biały – produkt wytwarzany z mleka, zaliczany do serów świeżych, o białej barwie i grudkowatej bądź kremowej konsystencji, zależnej od zawartości tłuszczu w mleku.
[...]
W niektórych regionach Polski (woj. łódzkie, mazowieckie, podkarpackie) ser tego typu określany jest nazwą: ser biały. Twaróg natomiast jest produktem, który powstaje po dodaniu do sera białego śmietany i dodatków smakowych (cebula, szczypiorek). Zawiera magnez, potas, cynk, a także witaminy A, D, z grupy B, a także E. Pośród nabiału twaróg zawiera najmniej wapnia (w celu zaspokojenia dziennego zapotrzebowania należałoby zjeść około 1 kg twarogu). Źródło: Wikipedia
Kolejne zajęcia Szkoły Serowarstwa, odbędą się w sierpniu. Dotyczyć będą metod służących rozpoznawaniu wad serów.
Więcej informacji o projekcie znajduje się na naszej stronie.